مخابرات
From Wikipedia
مخابرات
مخابرات د برېښنا له انجينيرۍ څخه عبارت دى، چې په دوه بنسټيزه # مېدان او څپو او # سېسټم وېشل كېږي. د سېسټم په جوړونه كې له يوې نقطې څخه وبلې نقطې ته د اطلاعاتو لېږدول دي. دا اطلاعات د الكټرونيكي سېګنالونو په ډول د (لېږدوونكي) ته ورځي. په مختلفو اسلوبونو سره اخستونكي ته انتقالېږي. او بيا دويم ځلي الكټرونيكي سېګنالونه د اطلاعاتو لېږونكي لورنكي لېږدوونكي باندې بدلېږي. موډېمونه (كانالونه او رسنۍ) د سېګنالونو لېږدونه له لېږدوونكي څخه اخيستونكي ته چې د مسي سيم لرونكي وي، راډيويي څپې (بې سيمه څپې) او رڼايي فاېبر پواسطه كېږي.
سېګنالونه او مخابراتي سېسټمونه په دوه ډوله وېشل كېږي:
[سمادول] انالوګ او ډېجېټل.
- انالوګ سېګنالونه په نږدې زمانه كې د نښتو مقاديرو لرونكي وي.
په داسې حال كې چې ډېجېټل سېګنالونه يواځې په هغو ټاكل شويو زمانو (Samples) كې د ماتو مقاديرو لرونكې وي لكه (۰ يا ۱). د AM او FM راډيوګانې، او ښاري ټېليفونونه د انالوګ مخابراتي سېسټم نمونې دي. د سولګر موډېمونه، ګرځنده ټلېفونونه، او داسې نورې نوې مخابراتي دستګاوې د ډېجېټل سېګنالونو سره كار كوي. د مخابراتو د انجينيرۍ اصلي موخې د اطلاعاتو لېږدونه په خپل شوني چټك واټن لېږد سره (د ډېجېټل سېسټمونو لپاره)، او د لږو او كمو ورانيو، او په لږې اندازې سره د سون د موادو مصرف له (انرژي) په كولو سره راډيوي څپې له يوې نقطې څخه و بلې نقطې ته د مخابراتو له بنسټيزه موخو څخه دي.